به گزارش پایگاه خبری گل کوچیک: مهدی طارمی دو ماه پیش عزیزکرده بندر پورتو بود؛ به بزرگان اروپا گل میزد، مثل الماس میدرخشید و وقتی مهدی طارمی پیراهنش را به یک هوادار بخشید، اشک در چشم طرف مقابل جمع شد. شرایط مهدی طارمی اما ماههاست که با آن زمان فرق کرده است. حالا مهدی طارمی هشت بازی است که گل نزده است و توسط هواداران و سرمربی زیر فشار است، مهدی طارمی در دو مسابقه مهم پورتو با لیورپول و اتلتیکومادرید بهترین موقعیتهای تیمش را از کف داد و تیر خلاص را به آرزوهای تیمش در لیگ قهرمانان شلیک کرد. سرمربی پورتو هر هفته به مهدی طارمی طعنه و کنایه میزند.
این تنها بخش کوچکی از شرایط مهدی طارمی در پورتو است. بازیکنی که تا همین چندماه پیش ستاره بی بدلیل تیم ملی و باشگاه پورتو بود.
میگویند مهدی طارمی حدود ده میلیون یورو به باشگاه ضرر زده و به همین دلیل در ساعات گذشته رسانهها و شبکههای اجتماعی در پرتغال حسابی به او تاختهاند. صد البته فوتبال هم مثل زندگی بالا و پایین دارد و این شرایط برای مسی و رونالدو هم به وجود میآید. تلخی داستان اما این است که مهدی طارمی، خودش با خودش بد کرد. او از سر غرور و نخوت، بیهوده وارد دعوایی شد که تمرکزش را به هم ریخت و کاراییاش را کاهش داد.
این شورش طارمی علیه طارمی بود. هیچکس دیگری حتی به اندازه یک سر سوزن مقصر نیست. مهدی خودش خراب کرده و خودش هم باید درست کند. پسر بااستعداد ایرانی حتما توانایی بازگشت به روزهای خوش گذشته را دارد، مشروط به این که جایگاهش را از نو بشناسند و باز با چهار تا گل برای کل دنیا تعیین تکلیف نکند.
به شرط این که بیاموزد تکبر، قاتلی خاموش در وجود بشر است؛ آنچه میتواند بیسروصدا جاه و جلالش را به باد بدهد و زمینگیرش کند. این حرف قدیمیها آنقدر دقیق و درست است که نباید دست به ترکیبش زد: «همه چیز از نازکی پاره میشود، آدمیزاد از کلفتی.» توهم ضخامت، آغاز وخامت است.
ماجرای توئیت مهدی طارمی و آغاز حواشی
با کسب چهار پیروزی متوالی اما از آن مرحله دشوار گذشتیم و نوبت به دور دوم رسید. چهار بازی از دور نهایی مقدماتی سپری شده و همانند سال 2018 با 10 امتیاز در صدر گروه خود قرار داریم. ادامه این روند منتج به سومین صعود پیاپی و آسان ما به جام جهانی می شود و این یعنی ستاره هایی که حالا آوازه شان به درخشش در لیگ قهرمانان اروپا رسیده، نوامبر سال آینده میلادی از فرصت هنرنمایی در لباس تیم ملی ایران نیز برخوردارند.
همانند دو دهه پیش، حالا تماشای قابت های لیگ قهرمانان اروپا برای ما انگیزه متفاوتی هم دارد. مثل روزهای درخشش علی دایی، مهدی مهدوی کیا، وحید هاشمیان، علی کریمی و ... این روزها نیز مهدی طارمی و سردار آزمون هر هفته با درخشش خود تبدیل به تیتر یک اخبار حتی مهم ترین رسانه های دنیا می شوند و ما با این نسل به دنبال درخشش در قطر 2022 هستیم.
اما در آخرین لیست تیم ملی خبری از حضور مهدی طارمی، یکی از مهم ترین استعداد تاریخ فوتبال ایران نبود. همه چیز از یک مصاحبه غیرمنتظره دراگان اسکوچیچ آغاز شد. همین ابتدا نباید فراموش کرد که اصولا سرمربیان و افراد خارجی شاغل در ایران با رسانه های کشور خود راحت تر مصاحبه می کنند و این اتقاق در سال های اخیر در مورد دیگر خارجی ها نیز کم و بیش رخ داده بود.
اما ادبیات دراگان به مذاق مهدی طارمی خوش نیامد و او تنها لژیونری بود که با انتشار یک توئیت به این مصاحبه واکنش نشان داد. در این مدت شاهد واکنشی رسمی از سوی کادر فنی تیم ملی نبودیم و مصاحبه خورشیدی نیز رنگ و بوی مصالحه می داد. حتی سردار آزمون نیز با رفتاری حرفه ای تفاوت در نوع ترجمه و ادبیات ملل مختلف را عامل اصلی این سوء تفاهم می دانست و حتی در بین افکار عمومی نیز این ماجرا در حال فراموش شدن بود.
البته تیم ملی در دو بازی بدون مهدی طارمی با درخشش سردار آزمون و وحیدی امیری به پیروزی رسید و تا قطعی شدن حضور تیم ملی ایران در جام جهانی تنها چند میلیمتر باقی مانده است.
چند نکته مهم اما در این میان وجود دارد که در ادامه مرور خواهیم کرد؛
1- تنش بین مربی و بازیکنان نه در فوتبال ایران و نه در جهان و چه در رده باشگاهی و چه در عرصه ملی اتفاق عجیب و جدیدی نیست. حتما شرایط سادیو مانه، محمد صلاح، سون هیونگ مین و .... بسیاری از ستاره های شاغل در لیگ های بزرگ فوتبال جهان از جهات مختلفی با عرصه ملی متفاوت است و این روند غیر قابل کتمان خواهد بود. در واقع این تفاوت از همه جهات، گاهی به چشم بازیکنان حاضر در لیگ های معتبر جهان بزرگ آمده و به عناوین مختلف بر زبان جاری می شود.
3- مهدی طارمی در همین چند ماه اخیر کیفیت فوق العاده فوتبال خود را به اثبات رسانده است. تردیدی نیست که تیم ملی ایران به ستاره ای در اندازه طارمی نیاز دارد و البته این بازیکن نیز برای تکرار درخشش خود این بار در رده ملی، ابتدا باید در لیست بازیکنان دعوت شده از سوی مسئول فنی جای داشتته باشد.
4- دراگان اسکوچیچ بعد از کسب نتایج خوب در چند ماه اخیر، حالا به دنبال افزایش اتوریته خود در فوتبال "اصولا لجام گسیخته" ماست. از نظر جایگاه، دشوار است دراگان را در شرایطی بهتر از این ببینیم و پس این سرمربی کروات از بهترین فرصت خود استفاده کرد تا به زعم خودش نشان دهد از ابهت لازم برای هدایت تیم ملی ایران برخوردار است. شاید از نظر جدول این دو دیدار بهترین موقعیت برای اسکوچیچ بود و البته گزینه های جانشین نیز از کیفیت بالایی برای قرار گرفتن در ترکیب ثابت تیم ملی برخوردارند.
5- رابطه بازیکن- تیم کاملا دو طرفه است. هم تیم ملی ایران به درخشش مهدی طارمی نیاز دارد و هم این ستاره گلزن قصد دارد قطر 2022 را به بهترین جام جهانی تاریخ فوتبال ایران تبدیل کند. پس ترمیم این رابطه بی تردید به سود طرفین خواهد بود و قرار نیست در این میان یکی دیگری را محتاج خود تصور کند.
7- در شرایط عادی نیز از میزبانی محروم هستیم، VAR نداریم و تاریخ نشان داده همیشه شرایط در دور برگشت مقدماتی برای ما دشوارتر می شود. نیازی به خودزنی نیست؛ پس از دراگان اسکوچیچ و مهدی طارمی می خواهیم با یافتن راه حلی مشترک و با حفظ جایگاه، این موقعیت بغرنج را ترمیم کرده و خیلی زود فرصت همکاری مجدد را فراهم کنند.
0 دیدگاه