به گزارش شماواقتصاد: شرکت فولاد خوزستان در سه‌ماهه نخست 1404، با وجود استمرار محدودیت‌های انرژی، توانسته کارنامه‌ای درخشان از نظر فروش و صادرات به ثبت برساند. این شرکت که با نماد بورسی "فخوز" شناخته می‌شود، نه‌تنها در حوزه تولید و ارزآوری، بلکه در ابعاد اجتماعی و زیست‌محیطی نیز نقشی راهبردی ایفا می‌کند. عملکرد این شرکت گویای آن است که فولاد خوزستان دیگر صرفاً یک بنگاه صنعتی نیست، بلکه به نهادی توسعه‌ساز و استراتژیک در منظومه اقتصادی کشور تبدیل شده است.
رشد فروش فخوز با وجود محدودیت‌های انرژی
بر اساس گزارش منتشرشده در سامانه کدال، فولاد خوزستان در فصل بهار 1404 موفق به ثبت درآمدی معادل 25 هزار میلیارد تومان شده است؛ عددی که نسبت به 21 هزار میلیارد تومان بهار سال گذشته، رشد قابل‌توجهی را نشان میدهد. این رشد، در حالی به‌دست آمده که حجم تولید این شرکت در بهار امسال با کاهش 28 درصدی همراه بوده است. علت اصلی این کاهش، قطعی‌های مکرر برق عنوان شده که بسیاری از صنایع کشور را نیز متاثر ساخته است.
با این حال، افزایش نرخ فروش و همچنین رشد مقدار فروش در بازارهای داخلی و صادراتی، جبران‌گر کاهش تولید بوده است. شرکت در سه‌ماهه نخست امسال حدود 628 هزار تن محصول فروخته که بخش عمده آن به بازار داخلی اختصاص داشته و از این محل 16.8 هزار میلیارد تومان درآمد حاصل شده است.
فخوز در حوزه صادرات هم توانست عملکردی فراتر از انتظار به ثبت برساند. در این مدت، شرکت 287 هزار و 200 تن محصول به بازارهای خارجی صادر کرده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته دو برابر شده است. درآمد حاصل از این صادرات نیز به 8200 میلیارد تومان رسیده که نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد سه‌برابری را نشان میدهد. نرخ فروش صادراتی به طور میانگین 29 میلیون تومان به ازای هر تن بوده، در حالی‌که سال گذشته این نرخ در حدود 20 میلیون تومان بود.
محصولات اصلی صادراتی فولاد خوزستان در این دوره شامل شمش بلوم، بیلت و اسلب بوده‌اند و بیشترین مبلغ فروش مربوط به بلوم و بیلت بوده است.
مزیت‌های ژئوپلیتیکی و زنجیره تولید یکپارچه
یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت فولاد خوزستان در بازارهای بین‌المللی، موقعیت جغرافیایی ممتاز آن است. قرار گرفتن در نزدیکی بنادر استراتژیکی همچون بندر امام خمینی و بندر ماهشهر، هزینه‌های لجستیکی صادرات را به‌طور چشمگیری کاهش داده و سرعت ارسال محصولات به مقاصد مهمی نظیر هند، چین، جنوب خلیج فارس و شرق آفریقا را افزایش داده است. این مزیت در شرایطی که دیگر فولادسازان مستقر در مرکز یا شمال کشور با هزینه‌های بالای حمل‌ونقل مواجه‌اند، یک مزیت رقابتی غیرقابل انکار برای فخوز محسوب می‌شود.
از دیگر عوامل کلیدی در کارآمدی این شرکت می‌توان به زنجیره کامل تولید از گندله‌سازی تا شمش فولادی اشاره کرد. یکپارچگی فرایند تولید باعث شده تا هزینه‌های تمام‌شده کاهش یابد، کیفیت تولیدات قابل کنترل‌تر شود و امکان برنامه‌ریزی دقیق‌تر برای عرضه به بازارهای هدف فراهم گردد. این ساختار، شرکت را از نوسانات تأمین مواد اولیه و تأخیرهای زنجیره‌ای که بسیاری از رقبای آن با آن مواجه‌اند، بی‌نیاز کرده است.
از تولید تا توسعه: فولاد خوزستان، نهادی فرابنگاهی
نقش فولاد خوزستان در سال‌های اخیر، به‌مراتب فراتر از یک تولیدکننده صرف ارتقا یافته است. این شرکت، حدود 20 درصد شمش فولادی کشور را تأمین می‌کند و عملکرد آن، به‌طور مستقیم بر قیمت‌گذاری سایر محصولات زنجیره فولاد نظیر میلگرد و ورق اثرگذار است. نوسانات در تولید این شرکت، می‌تواند بازارهایی چون مسکن، خودرو و پروژه‌های عمرانی را دستخوش تحول کند؛ از این رو، فولاد خوزستان در قامت تنظیم‌گر بازار داخلی فولاد نیز ظاهر شده است.
از سوی دیگر، پروژه‌های توسعه‌ای بزرگی مانند طرح فولادسازی شادگان، احداث نیروگاه‌های سیکل ترکیبی و خورشیدی، و تملک معادن زنجان و جازموریان نشان‌دهنده برنامه‌ریزی بلندمدت این شرکت برای تثبیت موقعیت خود در زنجیره تأمین فولاد کشور است. این پروژه‌ها، فولاد خوزستان را به یکی از بازیگران آینده‌ساز صنعت فولاد تبدیل کرده‌اند.
اما کارکرد این شرکت به توسعه صنعتی محدود نمی‌شود. سرمایه‌گذاری در محیط زیست، ایجاد فضای سبز، اقدامات اجتماعی در حوزه درمان، آموزش، ازدواج و محرومیت‌زدایی در استان خوزستان، فولاد خوزستان را به یک نهاد اجتماعی پویا تبدیل کرده است. با کاهش 50 درصدی مصرف آب صنعتی، ایجاد 550 هکتار فضای سبز و توسعه توری‌های بادگیر صنعتی، این شرکت در عمل نشان داده که پایداری زیست‌محیطی را به‌عنوان بخشی از مسئولیت‌های خود جدی گرفته است.
فولاد خوزستان، امروز نماد تاب‌آوری و هوشمندی صنعتی در ایران است. در حالی که بسیاری از صنایع کشور زیر بار فشارهای اقتصادی و انرژی متزلزل شده‌اند، فخوز با اتکا به مزیت‌های ساختاری، مدیریت هدفمند، و دیدگاه توسعه‌محور، به یک «نهاد راهبردی ملی» بدل شده است.
بازتعریف جایگاه این شرکت نه صرفاً یک اولویت صنعتی، بلکه ضرورتی سیاستی در مسیر توسعه پایدار و متوازن کشور است. حمایت از چنین نهادهایی، تضمینی برای ثبات اقتصادی، اشتغال پایدار و حضور مؤثر ایران در زنجیره جهانی ارزش خواهد بود.
لیلا احمدی افشار
0 دیدگاه